Na mijn studie, als u mij allen met mijn titel aanspreekt, gaan we op zomervakantie naar Frankrijk. Want zo doen we dat al jaren en dus doen we het nu nog zo. Ik legde vanavond aan Hans uit dat ik vroeger ook altijd al naar Frankrijk ging met Opa Hans, oma Klok, ome Arthur en tante Anouk. Maar dat wij er drie dagen over deden, en dat we geen telefoon bij ons hadden, geen airco hadden en geen dvd-schermpjes achterin, zelfs geen Nintendo. Waarop Hans half concludeerde, half vroeg dat/of vakantie vroeger dus niet zo leuk was. En waarop wij in de lach schoten. Maar helemaal geen gekke gedachte want de vakantie van mijn ouders was ook afzien. Op de brommer van Utrecht naar Voorthuizen, ik geef het je te doen.
Goed, ik ben dik tevreden met die ene keer per jaar op vakantie, maar de aanbiedingen verleiden de vrouw. Nooit de man. Want ik hoor Linda regelmatig iets zeggen over dat ze wel eens een weekje weg wil. Decadent gedoe! Maar goed, onlangs is er in dit huis de creditcard aangeschaft. Want, eerlijk is eerlijk, op vakantie wordt er nogal eens om gevraagd en is het een gedoe als je er niet een hebt. Maar een decadente nazomervakantie is er natuurlijk ook zo mee geboekt. Zo’n creditcard kost geld. Alleen al de doorlopende annuleringsverzekering die ik nu moet sluiten.
Mack 
Prachtig hoe kinderen zoiets bekijken. Mijn ouders deden het wat dat betreft prima. Wij stonden letterlijk te springen en uit te kijken naar de rit van de vakantie. Die was maarliefst 10 km achter op een open vrachtwagen die de ‘kisten’ vervoerde. Het waren gratis zomerhuisjes van de baas in Schoorl of Egmond en we kregen al een week voor die tijd 2 grote houten kisten van dat bedrijf bezorgd waar dekens, lakens en kleding in moest. Die vrachtwagen ging bij nog 3 gezinnen langs en dan opweg naar Schoolr, waarbij de vaders en de kinderen achterop en de moeders in de cabine, Eigenlijk een enorme Magirius Deutz cabrio. De reis kon ons niet lang genoeg duren. (Maar misschien waren we het na een paar honder kilometer ook wel zat geworden. 🙂
LikeLike
Wij zouden deze week naar Frankrijk afreizen. Maar afgelopen zaterdag heeft de partner van mijn vader een herseninfarct gekregen. In de rechterhelft, dus is ze nu links verlamd. Ook het praten gaat moeilijk maar ze is wel bij.
Nu is het regelen. Ze heeft zelf geen kinderen. Naar huis is niet meer mogelijk. Ze is 97 jaar, maar woonde nog zelfstandig.
Donderdag komt een moeilijk gesprek. Wij, zij en de neurologe.
Frankrijk komt wel weer in het najaar.
LikeLike
‘Na mijn studie, als u mij allen met mijn titel aanspreekt, gaan we op zomervakantie naar Frankrijk. Want zo doen we dat al jaren…’
Hoeveel titels heb je dan?:-)
Van verleidelijke aanbiedingen weet ik niks, sterker, ik zou maar wat graag nog eens naar het ‘tentenkamp’ in Bakkum gaan. Als ze intussen een fatsoenlijke plee hebben.
LikeLike
Tot nu toe alleen: toekomstig dictator van het koninkrijk der Nederlanden.
LikeLike
Fien, wat ik me in zo’n situatie altijd afvraag is of een neuroloog dan nog zijn best doet of dat hij denkt, laat maar.
LikeLike
Dat kan ik je morgen vertellen. Ik hoop eigenlijk dat de patiente zelf denkt, tot hier en niet verder.
De euthanasieverklaring neem ik in elk geval mee.
LikeLike
Dat weet ik morgen. Maar eigenlijk hoop ik dat de patiente zelf denkt, tot hier en niet verder.
Het enige wat ze (met moeite) zegt is, ik wil naar huis. En dat komt ze dus nooit meer. Want dat is me wel duidelijk gemaakt.
LikeLike
Nee, dat is wel triest. Mijn oma overkwam hetzelfde. Naar het ziekenhuis en daarna niet meer thuis komen maar naar een verzorgingstehuis. Ze is er nog steeds ontstemd over. (94 jaar)
LikeLike
Mijn vader ook. Brak zijn heup. Van ziekenhuis naar verpleeghuis om te revalideren. Naar huis gaan was geen optie. Zoeken naar een verzorgingshuis voor beiden. Dan overlijdt mijn moeder geheel onverwacht, op de dag dat mijn vader voor het eerst weer een paar uurtjes naar zijn eigen huis zou gaan. Mijn vader ging daarna dus alleen naar een verzorgingshuis en was een half jaar later ook dood. Hartinfarct.
Nou dat is even een geheel ander verhaal dan vakantie vieren!
LikeLike