Intuïtie

Ik keek op deze kerstavond naar een interview, gehouden door Paul Witteman, gehouden met Herman Finkers. Paul stelde de vragen, Herman gaf zijn visie, maar stelde ook een paar wedervragen, en Paul was ervaren genoeg om er ook op te kunnen antwoorden. Mogelijk hebben we in de persoon van Herman te maken met een bijzonder mens. Eigenlijk weet ik het wel zeker. Herman is een filosoof, meer nog dan een grappenmaker. Ik zou met hem wel eens een lange autorit willen maken zodat ik hem eens kon vragen hoe het nu werkelijk zit. Volgens mij weet hij er namelijk meer van. Waarvan? Nou, van de dingen die je wilt weten.

Hij vraagt zichzelf constant af wat hij nu bedoelt, maar zijn bedoelingen gaan een kant op en hoeven niet bijgestuurd te worden. Niet ieders kant, en niet de enige kant, maar wel de kant die ik intuïtief ook op zou gaan.

De enige keer dat ik bij zijn show was, had die wat mij betrof nog rustig twee uur langer mogen doorgaan. Dit in tegenstelling tot voorstellingen van andere cabaretiers, waarbij je op een gegeven moment toch naar het einde begint te verlangen. Ik neem zijn woorden in me op zonder dat de betekenis ervan ten volle tot me doordringt. Maar die me wel een richting op sturen, de richting die ik lange tijd geleden al heb bepaald.